Mikroflora, królestwo systemu immunologicznego, głównie kojarzona z bakteriami w układzie pokarmowym, ma bardzo duży wpływ na stan naszego zdrowia.
Świat bakterii jelitowych dzieli się na bakterie złe i dobre, które jeżeli są w równowadze chronią nas przed patogenami i schorzeniami, a każde jej zaburzenie może przyczynić się nie tylko do spadku formy fizycznej, ale przede wszystkim do rozwoju poważnych chorób.
Należy jednak pamiętać, że mikroflora jelitowa to nie tylko bakterie, ale również grzyby – mikroorganizmy, które podobnie jak bakterie mają bardzo duży wpływ na stan naszego zdrowia.
Pierwsze skojarzenie ze słowem grzybica to najczęściej obraz zrogowaciałej tkanki skórnej lub paznokci. Jest to jedna z odmian grzyba. Powszechnie znana, łatwa do zdiagnozowania i trudna do wyleczenia.
Zmiany skórne to nie jedyna grzybica, którą powinniśmy się przejmować. Bardziej kłopotliwą odmianą grzyba, co do diagnozy i leczenia są grzybice układu pokarmowego wywołane przez grzyby z rodzaju Candida.
Candida to ok. 190 gatunków grzybów wchodzących w skład flory bakteryjnej jelit. Praktycznie wszystkie są nieszkodliwe dla człowieka, oprócz kilku. Niestety, te kilka ma ogromne znaczenie i w przypadku sprzyjających im warunków, stają się niebezpiecznymi patogenami dla naszego organizmu.
Jednym z najbardziej rozpowszechnionych grzybów, który bezwzględnie niszczy nasz organizm i w skrajnych przypadkach wywołuje bardzo poważne schorzenia neurologiczne, jest Candida Albicans.
Grzyby z rodziny Albicans na stałe są obecne w mikroflorze, uśpione, czekają tylko na odpowiedni sygnał, aby zaatakować. Perfidia tego grzyba leży w tym, że wywołuje różne objawy, które mylone są z innymi dolegliwościami i chorobami.
Do najczęstszych zakażeń grzybiczych należą infekcje przewodu pokarmowego. Candida Albicans, może zaatakować gardło, przełyk, żołądek i jelita. Do typowych objawów zakażenia grzybicą układu pokarmowego należą: dolegliwości gardła (drapanie i kaszel) i bóle zatok, infekcje grzybicze jamy ustnej i gardła, niedrożność nosa, szumy i swędzenie w uszach, bóle przy przełykaniu, refluks i uczucie pieczenia, nudności i zaparcia, gazy jelitowe, bóle brzucha. W przewlekłych przypadkach może dojść do owrzodzenia, nadżerki jelitowej czy zespołu jelita drażliwego.
Szczególnie niebezpieczne i bardzo trudne do zdiagnozowania są schorzenia związane z ośrodkowym układem nerwowym. Produkowane przez Candida neurotoksyny nie tylko niszczą układ odpornościowy, ale również negatywnie wpływają na układ nerwowy, wywołując schorzenia takie jak: stany depresyjne, problemy z koncentracją i pamięcią, zachowania agresywne.
Jak widać powyżej, ze względu na tak szerokie spektrum objawowe, postawienie diagnozy, że za danym schorzeniem kryje się grzyb Candida, jest bardzo trudne, szczególnie że objawy zakażenia grzybiczego nie są jednoznaczne.
Kolejny problem to, kojarzenie przez lekarzy symptomów chorobowych z infekcją grzybiczą. Pacjent jest leczony objawowo, często antybiotykami, które mogą pomóc na jakiś czas. Grzyb przejdzie w stan uśpienia, poczeka na sprzyjające warunki i po jakimś czasie powróci ze zdwojoną aktywnością i siłą, kiedy nasza flora bakteryjna będzie wyniszczona przez antybiotyki.
Przyczyny grzybicy Candida Albicans.
Każde osłabienie systemu immunologicznego oraz zaburzenie flory bakteryjnej jest odpowiednim środowiskiem do namnażania się grzybów. Najpowszechniejszą przyczyną zagrzybienia układu pokarmowego jest zniszczenie flory bakteryjnej przez złe odżywianie oraz antybiotykoterapia.
W pierwszym przypadku nadmiar cukru, wysoko przetworzone produkty z białej mąki, konserwanty i barwniki, niedobory witamin i minerałów, kawa i alkohol, napoje słodzone i gazowane są głównymi czynnikami wpływającymi na osłabienie organizmu oraz stanowią źródło pożywienia dla drożdżaka.
Druga najpopularniejsza przyczyna występowania Candidy to częste podawanie antybiotyków o szerokim spektrum działania, które wybijają nie tylko chorobotwórcze bakterie, ale również niszczą zdrową florę bakteryjną, bez której system immunologiczny nie może działać poprawnie.
Candida Albicans może rozwijać się również przy stanach zapalnych przewodu pokarmowego i dróg oddechowych. Wysokie ryzyko wystąpienia grzybicy występuje u osób przebywających w szpitalach po zabiegach chirurgicznych czy poddanych chemio i radio terapii.
Grzybice bardzo często występują u kobiet w okresie ciąży i karmienia. Niewykształcony w pełni układ odpornościowy u niemowląt stanowi ryzyko wystąpienia grzybicy. Podobnie jest u osób starszych, których system immunologiczny często jest osłabiony.
Nie bez znaczenia jest również współczesne tempo życia, które osłabia nasz system immunologiczny: zbyt wysoki poziom stresu, siedzący tryb pracy, brak odpowiedniej ilości snu, nadużywanie alkoholu i palenie papierosów.
Diagnostyka zakażenia grzybiczego.
Pierwszym sygnałem, że mamy prawdopodobnie grzybicę układu pokarmowego, są utrzymujące się przez dłuższy czas wyżej opisane objawy, szczególnie wtedy gdy powracają mimo zażywania lekarstw i antybiotyków wskazanych przez lekarzy.
Kolejnym symptomem, może być złagodzenie objawów fizycznych i poprawa samopoczucia po odstawieniu z diety węglowodanów i alkoholu, ponieważ grzyb żywi się glukozą i w przypadku jej braku, przejdzie w stan mniej aktywny.
Jednym z domowych sposobów na wykrycie Candidy jest „test śliny”. Rano po przebudzeniu zbieramy ślinę i wypluwamy ją do szklanki z wodą. Jeżeli ślina na powierzchni wody rozdrobni się i zacznie opadać w postaci zawiesiny ciągnąc za sobą cienkie smugi to będzie to sygnał, że mamy grzybicę układu pokarmowego.
Łaknienie cukru i słodyczy to nie tylko objawy cukrzycy, to również może być wskazówka o potencjalnej grzybicy, dla której cukier to podstawowe paliwo.
Jeżeli wstępna weryfikacja wskazuje na Candidę, należy niezwłocznie przeprowadzić szczegółowe badania takie jak:
analizę krwi na obecność przeciwciał i antygenów,
badania na obecność kultur grzybowych i pasożytów w kale,wykonanie wymazów,
test immunoenzymatyczny wykrywający przeciwciała przeciwko określonym gatunkom grzyba – test Elisa,
endoskopię (dla zbadania kandydozy gardła i przełyku),
gastroskopię i kolonoskopię (dla zbadania kandydozy żołądka i jelit),metody molekularne związane z badaniem DNA – test PCR.
Poprawna diagnoza i wyniki badań wskazujące na zagrzybienie układu pokarmowego to dopiero początek długiej drogi do wyleczenia organizmu. Niestety, Candida jest bardzo trudnym przypadkiem chorobowym. Grzyby mają niebywałe właściwości przystosowawcze. Potrafią bardzo szybko się namnażać i rozprzestrzeniać się po całym organizmie. W niekorzystnych warunkach, wyciszają swoją aktywność i czekają tylko na dogodny moment, aby znów się uaktywnić.
Leczenie z grzybicy Candida Albicans.
Leczenie z grzybicy Candida jest procesem złożonym i długotrwałym, ponieważ nie ma jednej skutecznej terapii farmakologicznej, czy naturalnej.
W pierwszej kolejności należy zidentyfikować i usunąć potencjalne przyczyny infekcji.
Zawsze należy radykalnie zmienić dietę przez eliminację: cukrów, białej mąki i zbożowych produktów wysoko przetworzonych, mięsa i nabiału oraz dodać jak najwięcej produktów zasadotwórczych.
Priorytetem w leczeniu grzybicy jest wzmocnienie systemu odpornościowego, m.in. przez spożywanie naturalnych antyoksydantów, witamin z grupy B, witaminy C i minerałów oraz odbudowanie flory bakteryjnej przez zażywanie probiotyków i prebiotyków.
Doskonale w walce z Candidą sprawdzają się naturalne środki roślinne oraz wybrane suplementy o działaniu grzybobójczym.
Jednym z najmocniejszych naturalnych środków przeciwgrzybicznych jest olejek Oregano. Ekstrakt z Oregano zawiera liczne substancje aktywne, m.in. fenole, flawonoidy, kwasy fenolowe, gorycze, terpenoidy, fitosterole oraz witaminy A i C. Każdy z tych związków przyczynia się do skutecznej walki z bakteriami i grzybicą.
Kolejną naturalną substancją wspierającą walkę z drożdżakiem Candida jest kwas kaprylowy, nasycony kwas tłuszczowy występujący w tłuszczach roślinnych przede wszystkim w oleju kokosowym (Olej kokosowy. Najzdrowszy olej świata?).
Bardzo skutecznym sposobem na leczenie grzybicy jest picie ekstraktu z pestek grejpfruta, silnego środka grzybobójczego oraz wody z dodatkiem kilku kropel wody utlenionej.
W leczeniu grzybicy przewodu pokarmowego bardzo często poleca się picie glinki zielonej ze względu na swoje właściwości dezynfekujące. Glinka również absorbuje różnego rodzaju zanieczyszczenia z całego organizmu i usuwa je na zewnątrz razem ze stolcem i moczem.
Oprócz naturalnych metod leczenia grzybicy Candida, czasami należy skorzystać z terapii farmakologicznej, poprzez stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania.
Terapia lekowa bazuje najczęściej na azolach: flukonazolu lub itrakonazolu. Nystatynę i natamycynę stosuję się w leczeniu grzybicy powierzchniowej. W przypadku grzybicy żołądka i jelit podaje się dożylnie amfoterycynę B.
Farmakologiczne leczenie grzybicy wiąże się z dużym ryzykiem niepowodzenia i znacznego pogorszenia stanu zdrowia. Antybiotyki niestety nie działają selektywnie, niszczą złe bakterie i jednocześnie zaburzają naturalną florę bakteryjna usuwając dobre bakterie, które są niezbędne w walce z Candidą.
Dodatkowo grzyby bardzo szybko adaptują się do stosowanych leków, co wymaga stałego monitorowania postępów w leczeniu.
W terapii antygrzybiczej bardzo istotną rolę odgrywa oczyszczanie organizmu z toksyn oraz złogów metabolicznych. Każda forma „wydalania” na zewnątrz trujących substancji znacznie pomaga w leczeniu. W procesie odtruwania zaleca się regularne picie wody, zielonej herbaty, naparów ziołowych, m.in. Pau`d Arco, wywaru ze skrzypu polnego.
Dodatkowym wsparciem w usuwaniu złogów jest regularne chodzenie do sauny, czy korzystanie z ozonoterapii.
Ozonoterapia jest metodą leczenia polegającą na dożylnym podaniu ozonu, który posiada właściwości bakterio i grzybobójcze. Ozon doskonale rozpuszcza się w osoczu krwi dzięki czemu ma szerokie spektrum działania.
Terapia antygrzybicza jest leczeniem długoterminowym, wymagającym dużego poświęcenia i konsekwencji w działaniu, szczególnie jeżeli chodzi o zmiany nawyków żywieniowych i całkowitą rezygnację z niektórych produktów, szczególnie cukru w każdej postaci.
W trakcie leczenia i detoksykacji organizmu mogą nasilić się objawy chorobowe. Moment, kiedy musimy jeszcze bardziej zintegrować nasze działania i kontynuować terapię. Najczęściej chwilowe pogorszenie stanu jest sygnałem, że proces leczenia jest właściwy, a terapia skuteczna.
korekta
Kamil
Ostatnio zmodyfikowany: 27 lipca, 2024
